Herdenkingstoespraak burgemeester Joan de Zwart-Bloch

Onderstaand leest u de herdenkingstoespraak van burgemeester Joan de Zwart-Bloch.

Op 4 mei herdenken we al 76 jaar alle Nederlanders, burgers en militairen, die in het Koninkrijk of op andere plekken in de wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en daarna, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties. Zij kwamen om in de strijd voor onze vrijheid of zijn als onschuldige slachtoffers vermoord. 

Wie had gedacht dat de 4 mei herdenking dit jaar wederom op een sobere manier georganiseerd zou worden? Maar helaas is het coronavirus nog steeds onder ons en moeten we ons leven hierop blijven aanpassen. Mede in de wijze waarop we herdenken. Gelukkig kunnen we ook in kleinere kring goed stilstaan, stil zijn en gedenken. 

We herdenken, omdat we nooit mogen vergeten welke gruwelijkheden er in oorlogssituaties plaatsvinden en hoeveel verdriet en pijn dit veroorzaakt bij zoveel mensen. We herdenken, zodat we ons bewust blijven van het feit dat we een taak hebben, een taak om dergelijke gruwelijkheden in de toekomst hopelijk te voorkomen. We herdenken ook dat we ons gelukkig mogen prijzen in vrijheid te leven.

De tijd tikt door, het aantal mensen dat de Tweede Wereldoorlog bewust heeft meegemaakt wordt per jaar steeds minder. De daadwerkelijke herinneringen aan deze periode ebben weg. Wat blijft zijn de verhalen uit deze periode. 

Elk jaar komen er weer boeken uit met geschiedschrijving en vertellingen over de Tweede Wereldoorlog, maar ook over de strijd in voormalig Nederlands Indië en over de vredesmissies waaraan Nederlandse militairen hebben deelgenomen. Geschreven vanuit verschillende invalshoeken. Verhalen over helden, daders en slachtoffers. 

Verhalen waaruit ook blijkt dat niet alleen de generatie die de verschrikkingen zelf heeft meegemaakt, maar ook hun kinderen en kinds kinderen nog steeds leven met de gevolgen van de littekens die oorlog nalaat. Laten we deze verhalen tot ons blijven nemen en doorvertellen aan de generaties die na ons komen. Opdat we nooit vergeten. 

De huidige coronacrisis legt ons beperkingen op. De crisis tast onze vrijheid aan. Maar deze beperkingen in onze vrijheid zijn er niet om anderen te verwonden of om bevolkingsgroepen uit te roeien. Deze beperkingen zijn er om met elkaar uit deze crisis te komen. Gedenk dit jaar op uw eigen wijze, in de hoop dat we nog even moeten volhouden om dat volgend jaar weer met elkaar te mogen doen. 

Joan de Zwart-Bloch

Burgemeester